|
Gümrük ve Ticaret Bakanlığından:
TÜRKİYE
– MALEZYA SERBEST TİCARET ANLAŞMASI
ÇERÇEVESİNDEKİ
TİCARETTE EŞYANIN TERCİHLİ
MENŞEİNİN
TESPİTİ HAKKINDA YÖNETMELİK
BİRİNCİ
BÖLÜM
Amaç,
Kapsam, Dayanak ve Tanımlar
Amaç
MADDE
1 – (1) Bu
Yönetmeliğin amacı; Türkiye Cumhuriyeti ile Malezya arasında imzalanan
Serbest Ticaret Anlaşmasının Fasıl 4’ünde yer alan Menşe Kurallarının
uygulanmasına ilişkin usul ve esasları düzenlemektir.
Kapsam
MADDE
2 – (1) Bu
Yönetmelik, Türkiye Cumhuriyeti ile Malezya arasında imzalanan Serbest
Ticaret Anlaşmasının Fasıl 4’ündeki “Menşe Kuralları”nın uygulanmasına
ilişkin usul ve esasları kapsar.
Dayanak
MADDE
3 – (1) Bu
Yönetmelik, 3/6/2011 tarihli ve 640 sayılı Gümrük ve Ticaret Bakanlığının
Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 2 nci maddesi
ile 1 inci maddede belirtilen Fasıla dayanılarak hazırlanmıştır.
Tanımlar
MADDE
4 – (1) Bu
Yönetmelikte yer alan;
a)
Anlaşma: Türkiye Cumhuriyeti ile Malezya arasında mevcut, 2 nci maddede
belirtilen Serbest Ticaret Anlaşmasını,
b)
Armonize Sistem (AS): 10/11/1988 tarihli ve 3501 sayılı Uyumu Sağlanmış
(Armonize) Mal Tanımı ve Kodlama Sistemi Hakkında Uluslararası Sözleşmeye
Katılmamızın Uygun Bulunduğuna Dair Kanunla katılmamız uygun bulunan
Uyumu Sağlanmış (Armonize) Mal Tanımı ve Kodlama Sistemi Hakkında
Uluslararası Sözleşmede belirtilen şekilde ve Sözleşmenin ekinde yer alan
pozisyonları, alt pozisyonları ve bunlara ait sayısal kodları, Bölüm,
Fasıl ve Alt Pozisyon Notlarını ve Armonize Sistemin yorumu ile ilgili
Genel Kuralları kapsayan Nomanklatürü,
c)
Bakanlık: Gümrük ve Ticaret Bakanlığını,
ç)
Fabrika çıkış fiyatı: Ürün için Türkiye veya Malezya’da nihai işçilik
veya işlemin gerçekleştirilmesini üstlenen imalatçıya fabrika çıkışı
itibariyle ödenen, kullanılan bütün girdi fiyatlarının dâhil edilmiş
olduğu, elde edilmiş ürünün ihracında geri ödenen veya ödenebilecek yurt
içi vergilerin tenziliyle bulunan fiyatı,
d)
Genel anlamda kabul edilen muhasebesel ilkeler: Bir Taraf ülkede
gelirler, harcamalar, maliyetler, varlıklar ve yükümlülüklerin kayıt
altına alınması; bilgilerin açıklanması ve mali beyanların
hazırlanmasıyla ilgili olarak geçerliliği kabul edilmiş, üzerinde
mutabakata varılmış veya sağlam ve güvenilir bir dayanak olarak kabul
edilmiş olan; ayrıntılı standartlar, uygulamalar ve süreçlerin yanı sıra
genel uygulamaya dair kapsamlı rehber ilkeleri de içerebilen
standartları,
e)
Girdi: Eşyanın üretiminde kullanılan veya tüketilen; ya da başka eşyanın
üretimindeki bir sürece tabi tutulan eşyaya fiziksel olarak dâhil edilen
ham madde, bileşen, parça ve aksam dâhil olmak üzere her tür madde veya
cismi,
f)
Girdilerin kıymeti: Kullanılan menşeli olmayan girdilerin ithalatı
esnasındaki gümrük kıymeti, veya bunun bilinmemesi ve tespit edilememesi
halinde, Türkiye’de veya Malezya’da menşeli olmayan girdiler için
ödendiği tespit edilebilen ilk fiyatı,
g)
Gümrük kıymeti: Gümrük Kıymeti Anlaşmasına göre tespit edilen kıymeti,
ğ)
İmalat: Montaj veya özel işlemler dâhil olmak üzere her türlü işçilik
veya işlemi,
h)
Menşeli eşya veya menşeli girdi: Bu Yönetmelik altında menşeli olarak
nitelendirilen bir eşya veya girdiyi,
ı)
Menşeli olmayan eşya veya menşeli olmayan girdi: Bu Yönetmelik altında
menşeli olarak nitelendirilmeyen bir eşya veya girdiyi,
i)
Menşe ispat belgesi: Menşe Belgesi veya fatura beyanını,
j)
Menşeli girdilerin kıymeti: İthal edilmeleri halinde, kullanılan menşeli
girdilerin ithalatı esnasındaki gümrük kıymeti ya da bunun bilinmemesi ve
tespit edilememesi halinde, Türkiye’de veya Malezya’da menşeli girdiler
için ödendiği tespit edilebilen ilk fiyatı,
k)
Paketleme malzemeleri ve nakliye konteynerleri: Eşyanın perakende satışı
amacıyla kullanılan konteynerlerden veya malzemelerden farklı olarak,
nakliyatı esnasında eşyayı korumak için kullanılan eşyayı,
l)
Sevkiyat: Ya bir ihracatçıdan bir alıcıya aynı anda gönderilen ya da
ihracatçıdan alıcıya sevkinde tek bir sevk evrakı kapsamında yer alan
veya böyle bir evrakın olmaması halinde tek bir fatura kapsamına giren
ürünleri,
m)
Su ürünleri yetiştiriciliği: Üretimi artırmaya yönelik düzenli stoklama,
besleme ya da yırtıcılardan koruma gibi büyütme ve yetiştirme süreçlerine
müdahale etmek suretiyle; yumurta, larva, yavru balık ve balık larvası
gibi kaynaklardan balıklar, kabuklular, yumuşakçalar, suda yaşayan diğer
omurgasızlar ve su bitkileri dâhil olmak üzere, suda yaşayan
organizmaların yetiştirilmesini,
n)
Üretim: Bir eşyanın yetiştirilmesi/ekilmesi, madenden çıkartılması, hasat
edilmesi, çiftçiliğinin yapılması, büyütülmesi, ıslah edilmesi, topraktan
çıkartılması, toplanması, yakalanarak, balıkçılıkla tuzak kurularak elde
edilmesi, avlanılması, suda yetiştirilmesi, imal edilmesi, üretilmesi,
işlenmesi veya monte edilmesi dâhil olmak üzere elde edilme yöntemlerini,
o)
Ürün: Bilahare başka bir imalat işleminde girdi olarak kullanılması söz
konusu olsa bile imal edilmiş ürünü,
ö)
Yetkili makamlar: Türkiye’de Gümrük ve Ticaret Bakanlığını ve Malezya’da
Uluslararası Ticaret ve Sanayi Bakanlığını,
p) Elektronik sistem:
Menşe ispat ve dolaşım belgelerinin düzenlenmesine yönelik başvurunun
yapılması, belgelerin düzenlenmesi, kontrol edilmesi, onaylanması ve vize
işlemlerinin gerçekleştirilmesini sağlamak üzere Bakanlık ya da
Bakanlıkça uygun görülen kişi ve kuruluşlarca elektronik ortamda verilen
hizmet ve bu hizmete dair alt yapıyı, (Yürürlük tarihi: 28/5/2018)
ifade
eder.
İKİNCİ
BÖLÜM
Menşeli
Ürün Kavramının Tanımı ve Koşulları
Menşeli
ürünler
MADDE
5 – (1) Bu
Yönetmeliğin uygulanmasında, aşağıda belirtilen ürünler Taraf ülkelerden
biri menşeli kabul edilirler:
a)
7 nci maddede belirtildiği şekilde, tamamen o Taraf ülkede elde edilen
ürünler.
b)
8 inci maddede belirtildiği şekilde, o Taraf ülkede yeterli işçilik veya
işleme tabi tutulmuş olmaları kaydıyla, tamamen söz konusu Taraf ülkede
elde edilmemiş girdiler ihtiva ederek o Taraf ülkede üretilen ürünler.
Menşe
kümülasyonu
MADDE
6 – (1) 5 inci
madde hükümlerine halel getirmeksizin, Taraflardan biri menşeli girdiler,
diğer Taraf ülkede bir ürüne dâhil edildiğinde, diğer Taraf ülke menşeli
girdiler olarak kabul edilir. 9 uncu maddede belirtilen işlemlerin
ötesinde bir işçilik veya işlemden geçmiş olmaları şartıyla, söz konusu
girdilerin yeterli işçilik veya işlemden geçmiş olmaları gerekmez.
(2)
Birinci fıkraya rağmen, Armonize Sistem (AS) 25 ila 97 nci Fasıllarında
yer alan Avrupa Birliği menşeli girdiler, Türkiye’de veya Malezya'da daha
ileri düzeyde bir işleme tabi tutuldukları veya bu ülkelerde bir ürün
içine dâhil edildikleri takdirde, Türkiye veya Malezya menşeli girdiler
olarak kabul edilir.
(3)
İkinci fıkrada atıfta bulunulan ürünlerin menşe statüsü kazanabilmesi
için:
a)
Söz konusu girdilerin Türkiye’de veya Malezya'da tabi tutulduğu işçilik
veya işlemin, 9 uncu maddede atıfta bulunulan işlemlerin ötesine geçmesi,
b)
Söz konusu girdiler Türkiye’ye veya Malezya'ya doğrudan ihraç edilmiş
olsalar idi geçerli olacak menşe kuralları uygulandığında, girdilerin
yine Avrupa Birliği menşei kazanacak olması,
c)
Türkiye, Malezya ve Avrupa Birliği arasında, bu kümülasyon mekanizması
ile söz konusu ürünlerin menşeinin belgelendirilmesi ve kontrolüne
ilişkin Maddelerin tam olarak uygulanmasını sağlayan yeterli idari
işbirliği süreçlerine imkan veren düzenlemelerin mevcut olması
koşuluyla,
girdilerin yeterli işçilik veya işlemden geçmiş olmaları gerekmez.
(4)
İkinci ve üçüncü fıkralarda tesis edilen kümülasyon Türkiye, Malezya ve
Avrupa Birliği arasında Gümrük Tarifeleri ve Ticaret Genel Anlaşmasının
(GATT) Madde XXIV’ü ile uyumlu ayrı tercihli ticaret anlaşmalarının
yürürlükte olması koşuluyla uygulanır.
(5)
Birinci fıkraya rağmen, AS 25 ila 97 nci Fasıllarında yer alan Güneydoğu
Asya Uluslar Birliği (ASEAN) üyesi bir ülke menşeli girdiler, Türkiye’de
veya Malezya'da daha ileri düzeyde bir işleme tabi tutuldukları veya bu
ülkelerde bir ürün içine dâhil edildikleri takdirde, Türkiye veya Malezya
menşeli girdiler olarak kabul edilir.
(6)
Beşinci fıkrada atıfta bulunulan ürünlerin menşe statüsü kazanabilmesi
için:
a)
Söz konusu girdilerin Türkiye’de veya Malezya'da tabi tutulduğu işçilik
veya işlemin, 9 uncu maddede atıfta bulunulan işlemlerin ötesine geçmesi,
b)
Söz konusu girdiler Türkiye’ye veya Malezya'ya doğrudan ihraç edilmiş olsalar
idi geçerli olacak menşe kuralları uygulandığında, girdilerin yine bir
ASEAN üyesi ülke menşei kazanacak olması,
c)
Türkiye, Malezya ve ilgili ASEAN üyesi ülke arasında, bu kümülasyon
mekanizması ile söz konusu ürünlerin menşeinin belgelendirilmesi ve
kontrolüne ilişkin Maddelerin tam olarak uygulanmasını sağlayan yeterli
idari işbirliği süreçlerine imkan veren düzenlemelerin mevcut olması
koşuluyla,
girdilerin yeterli işçilik veya işlemden geçmiş olmaları gerekmez.
(7)
Beşinci ve altıncı fıkralarda tesis edilen kümülasyon Türkiye, Malezya ve
ilgili ASEAN üyesi arasında GATT'ın Madde XXIV’ü ile uyumlu ayrı tercihli
ticaret anlaşmalarının yürürlükte olması koşuluyla uygulanır.
Tamamen
elde edilmiş ürünler
MADDE
7 – (1)
Aşağıdakilerin tamamen Taraf ülkelerden birinde elde edilmiş oldukları
kabul edilir:
a)
Taraf ülkelerden birinin topraklarından, sularından, deniz yataklarından
veya deniz yataklarının altından çıkartılan veya alınan, (b) ila (e)
bentlerinde yer almayan mineral ürünler ve doğal yollardan oluşan diğer
maddeler.
b)
Taraf ülkelerden birinin topraklarında yetiştirilen, ekilen, dikilen,
hasat edilen, ayıklanan veya toplanan meyveler, çiçekler, sebzeler,
ağaçlar, deniz yosunları, mantarlar ve canlı bitkiler dâhil olmak üzere
bitkiler ve bitkisel ürünler.
c)
Taraflardan birinin topraklarında doğmuş ve yetiştirilmiş canlı
hayvanlar.
ç)
O Taraf ülkede yetiştirilmiş canlı hayvanlardan elde edilen ürünler.
d)
Taraf ülkelerden birinin topraklarında avcılık, tuzaklama, balıkçılık,
çiftçilik, ekim, dikim, yetiştiricilik, su ürünleri yetiştiriciliği,
toplayıcılık ya da yakalama suretiyle elde edilen ürünler.
e)
Türkiye veya Malezya karasuları dışında kendi gemileri ile denizden elde
edilen, kabuklu deniz ürünleri ve diğer deniz ürünleri dâhil olmak üzere,
balıkçılık ürünleri ve diğer ürünler.
f)
Münhasıran (e) bendinde belirtilen ürünlerden kendi fabrika gemilerinin
bordasında elde edilen, işlenen veya üretilen ürünler.
g)
Asıl amacını artık yerine getiremeyecek durumda olan ya da yenilenmeye
veya tamir edilmeye uygun olmayan, yalnızca hammaddelerin geri kazanımına
elverişli, o Taraf ülkede toplanan kullanılmış maddeler.
ğ)
Asıl amacını artık yerine getiremeyecek durumda olan ya da yenilenmeye
veya tamir edilmeye uygun olmayan, yalnızca hammaddelerin geri kazanımına
elverişli, Taraf ülkelerden birinin topraklarında toplanan atık, hurda
veya kullanılmış eşya.
h)
Taraf ülkelerden birinin karasuları dışındaki sulardan, deniz yatağından
veya o deniz yatağının altından, o Taraf ülkenin uluslararası hukuk
uyarınca söz konusu sular, deniz yatağı ve o deniz yatağının altına ait
münhasır işletme hakkına sahip olması kaydıyla çıkarılan eşya.
ı)
Taraf ülkelerden birinin topraklarında, üretimin herhangi bir aşamasında,
yalnızca (a) ila (h) bentlerinde atıfta bulunulan ürünlerden veya
bunların türevlerinden üretilen eşya.
(2)
Birinci fıkranın (e) ve (f) bentlerinde geçen "kendi gemileri"
ve "kendi fabrika gemileri" terimleri sadece;
a)
Türkiye’de veya Malezya’da kayıtlı olan,
b)
Türkiye’nin veya Malezya’nın bayrağı altında seyreden,
c)
En az yüzde 50'si Türkiye veya Malezya vatandaşlarına ait olan, veya
yönetim ve iş merkezleri Türkiye’de veya Malezya’da olan ve en az yüzde
50'sine Türkiye veya Malezya’nın, bunların kamu kurumlarının veya
vatandaşlarının sahip olduğu şirketlere ait olan,
gemiler
ve fabrika gemileri için kullanılır.
Yeterli
işçilik veya işlem görmüş ürünler
MADDE
8 – (1) 5 inci
maddenin birinci fıkrasının (b) bendine göre, tamamen elde edilmemiş
ürünler, Ek-2’de yer alan listede belirtilen şartlar yerine getirildiği
takdirde yeterli derecede işçilik veya işlem görmüş olarak kabul
edilirler. Anlaşma tarafından kapsanan tüm ürünler için listede
belirtilen şartlar, imalatta kullanılan menşeli olmayan girdiler üzerinde
yapılması gerekli işçilik ve işlemleri gösterir ve sadece bu girdilerle
ilgili olarak uygulanır. Bu nedenle, listedeki şartları yerine getirerek
menşe statüsü kazanmış bir ürün başka bir ürünün imalatında kullanılırsa,
onun bileşiminde yer aldığı ürüne tatbiki mümkün şartlar, kendisine
uygulanmaz ve bunların imalatında kullanılmış olabilecek menşeli olmayan
girdiler dikkate alınmaz.
(2)
Birinci fıkraya istisna ve üçüncü ile dördüncü fıkraya tabi olarak,
Ek-2'de yer alan listede belirtilen şartlar uyarınca belli bir ürünün
imalatında kullanılmaması gereken menşeli olmayan girdiler, ancak toplam
kıymetlerinin veya ölçülen safi ağırlıklarının;
a)
Fasıl 16'da sınıflandırılan işlenmiş balıkçılık ürünleri hariç olmak
üzere, AS'nin Fasıl 2’si ile Fasıl 4 ila 24'ünde sınıflandırılan ürünler
için, o ürünün ağırlığının %10'unu,
b)
AS'nin Fasıl 50 ila 63’ünde sınıflandırılan ürünler hariç olmak üzere,
Ek-1'in not 6 ve 7’sinde belirtilen toleransların uygulandığı diğer
ürünler için ürünün fabrika çıkış fiyatının %10'unu,
geçmemesi
şartıyla kullanılabilir.
(3)
İkinci fıkra, Ek-2’de yer alan listede yer verilen kurallarda, menşeli
olmayan girdiler için belirlenmiş olan azami yüzdelerin aşılmasına izin
vermez.
(4)
İkinci ve üçüncü fıkra, 7 nci madde anlamında Taraf ülkelerden birinde
tamamen elde edilmiş ürünlere uygulanmaz. Buna karşın, bu fıkralarda
sağlanan tolerans, 9 uncu madde ve 10 uncu maddenin ikinci fıkrasına
halel gelmeksizin, ancak Ek-2'de yer alan listede bir ürün için
kullanılan girdilerin tamamen elde edilmiş olmasını gerektiren bir kural
olması halinde, o ürünün imalatında kullanılan girdilerin tamamına
uygulanır.
Yetersiz
işçilik veya işlem
MADDE
9 – (1) İkinci
fıkraya halel gelmeksizin, 8 inci maddede belirtilen koşullar yerine
getirilmiş olsun veya olmasın, aşağıdaki işlemler menşe statüsü vermek için
yetersiz işçilik veya işlem olarak kabul edilir;
a)
Nakliyat ve depolama süresince ürünlerin iyi şartlarda muhafazasını
sağlamaya yönelik koruyucu işlemler,
b)
Ambalaj ayırma, birleştirme, değiştirme veya ürünleri satışa sunma,
c)
Yıkama, temizleme, toz, oksit, yağ, boya veya diğer tabakalardan
arındırma,
ç)
Basit boyama ve cilalama işlemleri,
d)
Keskinleştirme, yarma, basit sarma ve çözme, bükme, basit bileme veya
basit kesme,
e)
Eleme, kalburdan geçirme, ayırma, tasnifleme, kalibrasyon, eşleştirme
(mallardan setler oluşturma dâhil),
f)
Dokumaya elverişli maddeleri ütüleme veya presleme,
g)
Tahıl ve pirinci kabuklarından ayırma, kısmi veya tam ağartma, parlatma
ve perdahlama,
ğ)
Şeker renklendirme veya şeker tatlandırma veya şeker topaklarını
biçimlendirme işlemleri; kristal şekerin kısmen veya tamamen öğütülmesi,
h)
Meyvelerin, kuruyemişlerin ve sebzelerin kabuklarını soyma, zarlarını
ayıklama, çekirdeklerini çıkarma,
ı)
Basit şişeleme, tenekeye veya beherlere koyma, torbalama, sandıklama,
kutulama, karton veya tahta üzerine yerleştirme ve tüm diğer basit
paketleme işlemleri,
i)
Ürün veya paketler üzerine marka, etiket, logo ve diğer benzeri ayırt
edici işaretleri yapıştırma veya basma işlemleri,
j)
Farklı türde olmalarına bakılmaksızın ürünlerin basit karıştırılma
işlemleri; şekerin herhangi bir girdiyle karıştırılması,
k)
Ürünlere basitçe su ilave edilmesi veya ürünlerin seyreltilmesi veya
suyunun alınması veya denatürasyonu,
l)
Tamamlanmış bir ürün oluşturmak üzere parçaların basit montajı veya
ürünlerin parçalarına ayrılması,
m)
Hayvan kesimi,
n)
(a) ila (m) bentlerinde belirtilen işlemlerin iki veya daha fazlasının
bir arada yapılması.
(2)
Belirli bir ürüne uygulanan işçilik veya işlemin birinci fıkra hükümleri
çerçevesinde yetersiz kabul edilip edilmeyeceğine karar verilirken,
Türkiye’de ya da Malezya’da gerçekleştirilen işlemlerin tümü birlikte
dikkate alınır.
(3)
Birinci fıkranın amacına uygun olarak, yerine getirilmesi için özel
vasıflara ya da özellikle bunun için üretilmiş veya kurulmuş makine, cihaz
veya ekipmana gerek duyulmayan işlemler basit olarak kabul edilir.
ÜÇÜNCÜ
BÖLÜM
Nitelendirme
Birimi, Aksesuarlar, Yedek Parçalar,
Aksam,
Setler ve Etkisiz Unsurlar
Nitelendirme
birimi
MADDE
10 – (1) Bu
Yönetmelik hükümlerinin uygulanması amacıyla, nitelendirme birimi, AS
kullanarak sınıflandırma yapılırken temel birim olarak kabul edilen
belirli bir üründür. Buna göre:
a)
Muhtelif maddelerin montajı veya gruplandırılmasından oluşan bir ürün,
AS’de tek bir pozisyonda sınıflandırıldığında, bu ürünün tümü,
nitelendirme birimini oluşturur.
b)
Bir sevkiyat, AS’de aynı pozisyon içinde sınıflandırılan, belli sayıda
aynı üründen oluşuyorsa, her bir ürün bu Yönetmelik hükümlerinin
uygulanışı sırasında münferiden değerlendirilir.
(2)
AS’nin 5 inci Genel Kuralı çerçevesinde ambalaj, sınıflandırma açısından
ürüne dâhil ediliyorsa, menşe tespiti açısından da dâhil edilir.
Aksesuarlar,
yedek parçalar ve aksam
MADDE
11 – (1) Eşyanın bir kısmını oluşturan ve
o eşyayla birlikte teslim edilen standart aksesuarlar, yedek parçalar,
aksam ve tanıtıcı veya diğer bilgilendirici mahiyetteki malzemeler, o
eşyanın bir parçası olarak kabul edilir ve menşeli eşyanın üretiminde
kullanılan menşeli olmayan tüm girdilerin ilgili tarife sınıflandırması
değişikliği kuralını yerine getirip getirmediğinin tespitinde;
a)
O aksesuarlar, yedek parçalar, aksam ve tanıtıcı veya diğer
bilgilendirici mahiyetteki malzemelerin o eşyayla birlikte
sınıflandırılmış ve o eşyadan ayrı olarak faturalandırılmamış olması ve
b)
O aksesuarlar, yedek parçalar, aksam ve tanıtıcı veya diğer
bilgilendirici mahiyetteki malzemelerin miktar ve kıymetinin o eşya için
mutat olması
kaydıyla
dikkate alınmaz.
(2)
Perakende satışa yönelik paketlerin ve paketleme malzemelerinin kıymeti,
duruma göre o paketlerin ve paketleme malzemelerinin o eşyayla bir bütün
oluşturduğunun değerlendirilmesi kaydıyla, o eşyanın menşeli olup
olmadığının tespitinde dikkate alınır.
(3)
Bir eşyanın Ek-2'de yer verilen tarife sınıflandırması değişikliği
kuralına tabi olduğu hallerde, paketlenmiş eşyayla birlikte
sınıflandırılan paketler ve paketleme malzemeleri menşe tespitinde
dikkate alınmaz.
(4)
Bir eşyanın nakliyatında ayrı olarak kullanılan paketleme malzemeleri ve
konteynerler bu gibi eşyanın menşeinin tespitinde dikkate alınmaz.
Setler
MADDE
12 – (1) AS’nin (3)
sayılı Genel Kuralında tanımlanan setler, ürünlerin tüm bileşenleri
menşeli olduğunda, menşeli olarak kabul edilir. Ancak, bir set menşeli ve
menşeli olmayan ürünlerden oluştuğunda, menşeli olmayan ürünlerin
kıymeti, setin fabrika çıkış fiyatının %15'ini aşmıyorsa, set bir bütün
olarak menşeli olarak kabul edilir.
Etkisiz
unsurlar
MADDE
13 – (1) Bir ürünün
menşeli olup olmadığını belirlemek için, ürünün imalatında
kullanılabilecek olan ve fiziksel olarak eşyaya dâhil edilmeyen:
a)
Enerji, yakıt, katalizör ve çözücülerin,
b)
Teçhizat ve ekipmanın,
c)
Makineler, aletler, kalıplar ve şablonların,
ç)
Makine yağları, gres yağları, birleştirme malzemeleri ve üretimde veya
ekipmanların ve binaların işletilmesinde kullanılan diğer malzemelerin,
d)
Eldivenler, gözlükler, ayakkabılar, kıyafetler, güvenlik ekipman ve
malzemelerin,
e)
Eşyanın test veya kontrol edilmesi için kullanılan ekipman, cihaz ve
malzemelerin,
f)
Ürünün nihai bileşimine girmeyen ve girmesi amaçlanmayan eşyanın
menşeini
belirlemek gerekmez.
DÖRDÜNCÜ
BÖLÜM
Ülkesel
Gereklilikler
Ülkesellik
ilkesi
MADDE
14 – (1) 5 inci
madde hükümleri saklı kalmak üzere, menşe statüsü kazanılmasına ilişkin
İkinci Bölümde yer alan koşullar, Taraf ülkelerden birinde kesintisiz
olarak yerine getirilir.
(2)
Bir Taraf ülkeden Taraf olmayan bir ülkeye ihraç edilmiş olan menşeli
eşyanın, geri gelmesi halinde;
a)
Geri gelen eşyanın, ihraç edilmiş eşya ile aynı olduğu ve
b)
Söz konusu ülkede bulunma veya ihraç edilme süresi içerisinde, iyi
koşullarda muhafaza edilmeleri için gerekli olanların ötesinde herhangi
bir işleme tabi tutulmadığı
hususları
gümrük idarelerini tatmin edecek şekilde ispat edilmediği takdirde
menşeli olmadığı kabul edilir.
Doğrudan
nakliyat
MADDE
15 – (1) Taraf
ülkelerden birinde ithal edilecekleri beyan edilen ürünler, menşeli
oldukları kabul edilen diğer Taraf ülkeden ihraç edilmiş olan ürünlerle
aynı olmalıdır. Bu ürünlerin, ithal edileceklerinin beyan edilmesinden
önce değiştirilmemiş, herhangi bir şekilde dönüştürülmemiş veya iyi
koşullarda muhafaza edilmelerine yönelik işlemler dışında bir işlemden
geçmemiş olmaları gerekir. Ürünlerin depolanması veya sevkiyatı ve
sevkiyatın bölünmesi, bu işlemlerin ihracatçının veya eşyanın sonraki
hamilinin sorumluluğu altında gerçekleştirildiği yerde yapılabilir. Bu
ürünlerin, transit ülkelerde kaldığı süre boyunca gümrük gözetimi altında
olması gerekir.
(2)
Gümrük idarelerine aksini gösterecek bir sebep olmadığı sürece, birinci
fıkra hükümlerinin yerine getirilmiş olduğu kabul edilir. Bu hallerde,
gümrük idareleri beyan sahibinden, konşimento gibi yükleniciye ait
taşımacılık belgeleri ya da ambalaj işaret veya numaralarına dayanan
gerçek veya somut kanıtlar ya da eşyanın kendisiyle ilgili her tür kanıt
dâhil olmak üzere, bu hükümlerin yerine getirildiğine dair herhangi bir
usulde verilebilecek tüm kanıtları temin etmesini talep edebilir.
Sergiler
MADDE
16 – (1) Üçüncü bir ülkeye sergilenmek üzere
gönderilen ve sergiden sonra Türkiye’ye veya Malezya’ya ithal edilmek
üzere satılan menşeli ürünler, gümrük idarelerinin;
a)
Bir ihracatçının bu ürünleri Türkiye’den veya Malezya’dan serginin
düzenlendiği ülkeye naklettiği ve orada sergilediği,
b)
Ürünlerin bu ihracatçı tarafından Türkiye’deki veya Malezya’daki bir
kimseye satıldığı veya tasarrufuna verildiği,
c)
Ürünlerin sergi süresi içinde veya sergiden hemen sonra, sergilenmek
üzere gönderildikleri durumda sevk edildiği,
ç)
Ürünlerin sergilenmek üzere gönderildikleri andan itibaren, bu sergide
teşhir edilmek dışında başka bir amaçla kullanılmadığı
hususlarında
tatmin edilmesi kaydıyla, ithalatta Anlaşma hükümlerinden yararlanır.
(2)
Beşinci Bölüm hükümleri uyarınca, bir menşe ispat belgesi düzenlenmeli
veya hazırlanmalı ve usullere uygun olarak ithalatçı Taraf ülke gümrük
idaresine ibraz edilmelidir. Serginin adı ve adresi bu belgede
gösterilmelidir. Gerektiğinde, ürünlerin sergilendikleri koşullara dair
ek kanıtlayıcı belgeler istenebilir.
(3)
Birinci fıkra, özel amaçla yabancı ürün satmak üzere kurulmuş işyeri veya
mağazalarda düzenlenmemiş olan ve ürünlerin gümrük denetimi altında
kaldığı her türlü ticaret, sanayi, tarım ve el sanatları sergi, fuar veya
benzeri umumi gösterilere uygulanır.
BEŞİNCİ
BÖLÜM
Eşyanın
Menşeinin İspatı, Menşe Belgesinin Düzenlenmesi ve
Vize
İşlemleri
Genel
koşullar
MADDE
17 – (1) Türkiye
menşeli ürünler Malezya’ya ithal edilirken ve Malezya menşeli ürünler
Türkiye’ye ithal edilirken:
a)
Bir örneği Ek-3’te yer alan Menşe Belgesi veya
b)
18 inci maddenin birinci fıkrasında belirtilen durumlarda, ihracatçı
tarafından, söz konusu ürünleri teşhislerini mümkün kılmaya yeterli
ayrıntıda tanımlayan fatura, teslimat notu veya başka herhangi bir ticari
belge üzerinde belirtilen, metni Ek-4’te yer alan fatura beyanı
ibrazıyla
Anlaşma'dan yararlanırlar.
(2)
Birinci fıkraya rağmen, bu Yönetmelik kapsamındaki menşeli ürünler, 31
inci maddede belirtilen durumlarda, Menşe Belgesi veya fatura beyanından
herhangi birinin ibrazına gerek olmaksızın Anlaşmadan yararlanırlar.
Fatura
beyanı koşulları
MADDE
18 – (1) 17 nci
maddenin birinci fıkrasının (b) bendinde atıfta bulunulan fatura beyanı;
a)
35 inci madde anlamında bir onaylanmış ihracatçı tarafından veya
b)
Toplam kıymeti 10.000 ABD Dolarını geçmeyen menşeli ürünler ihtiva eden
ve bir veya daha fazla paketten oluşan bir sevkiyat için, herhangi bir
ihracatçı tarafından
hazırlanabilir.
(2)
Bir fatura beyanı, ancak söz konusu ürünlerin Türkiye veya Malezya
menşeli olduğu ve bu Yönetmeliğin diğer tüm şartlarını karşıladığı
hallerde düzenlenebilir.
(3)
Fatura beyanında bulunan ihracatçı, ihracatçı Taraf ülkenin gümrük
idaresinin veya yetkili makamlarının talebi halinde, söz konusu eşyanın
menşe statüsünü ve bu Yönetmeliğin diğer koşullarının yerine getirilmiş
olduğunu ispatlayan tüm ilgili belgeleri her an ibraz etmeye hazırlıklı
olur.
(4)
Fatura beyanı, ihracatçı tarafından, metni Ek-4'te verilen, ihracatçı
Taraf ülkenin iç mevzuat hükümleriyle uyumlu şekilde fatura, teslimat
notu veya başka bir ticari belge üzerine İngilizce olarak daktilo
edilmesi, damgalanması veya basılmasıyla hazırlanır. Eğer beyan el yazısı
ile yapılırsa, açık ve okunaklı şekilde matbaa harfleriyle ve mürekkeple
yazılır. Bu durumda, söz konusu formlar üzerinde silinti ve
değişikliklere izin verilmez.
(5)
Fatura beyanları, ihracatçının kendi el yazısı ile atacağı orijinal imzasını
ihtiva eder. Ancak, 35 inci madde anlamında onaylanmış ihracatçıdan,
kendi adıyla hazırlanmış herhangi bir fatura beyanının kendi el yazısıyla
imzalanmış addedilerek tüm sorumluluğunu üzerine aldığına dair yazılı bir
taahhütnameyi ihracatçı Taraf ülkenin gümrük idaresine veya yetkili
makamlarına vermiş olması koşuluyla, bu beyanı imzalama şartı aranmaz.
(6)
Bir fatura beyanı, ihracatçı tarafından ait olduğu ürünlerin ihracatı
sırasında veya ait olduğu ürünlerin ithalatından itibaren 12 ay
içerisinde ithalatçı Taraf ülkede ibrazı koşuluyla, ihracattan sonra
hazırlanabilir.
Üçüncü
ülke faturası
MADDE
19 – (1) İthalatçı
Taraf ülke yetkili makamları, faturanın üçüncü bir ülkede yerleşik bir
şirket veya söz konusu şirketin hesabına çalışan bir ihracatçı tarafından
düzenlendiği durumlarda, ilgili eşyanın bu Yönetmeliğin gerekliliklerini
yerine getirmesi koşuluyla, Menşe Belgesini veya fatura beyanını kabul
edebilirler.
Menşe Belgesinin düzenlenme
işlemleri
MADDE 20 – (1) İhracatçılar veya
yetkili kanuni temsilcileri Menşe Belgesini, bu belgenin arka sayfasında
yazılı kurallara uygun olarak doldurur.
(2) Birinci fıkra hükümlerine
göre:
a) Belge, İngilizce olarak
ihracatçı Taraf ülkenin ulusal mevzuat hükümleri çerçevesinde doldurulur.
b) Belge, yazı makinesi veya elle
doldurulabilir. Elle doldurulması halinde, mürekkepli kalem ve matbaa
harfleri kullanılır.
c) Belge üzerinde silinti ve
birbiri üzerine yazılmış sözcük ve ilaveler bulunamaz ve değişiklikler,
doğru olmayan kayıtların üzeri çizilerek gerekli düzeltmelerin eklenmesi
suretiyle yapılır. Bu şekilde yapılan düzeltmelerin belgeyi düzenleyen
kişi tarafından imzalanması ve gümrük idaresi tarafından tasdik edilmesi
gerekir.
ç) Belgede kayıtlı her bir
maddeye sıra numarası verilir ve madde aralarında boşluk bırakılmaz. Son
kaydın hemen altına sonradan bir ilave yapılmasını önlemek üzere yatay
bir çizgi çekilerek kullanılmayan yerler çapraz bir çizgiyle iptal
edilir.
d) Belgede kayıtlı eşya,
tanınmalarına olanak verecek kesinlikte ve ticari deyimleri ile hiçbir
tereddüde yer vermeyecek açıklıkta cins, nevi, nitelik ve miktar olarak
ayrıntılı bir biçimde beyan edilir.
(3) İhracatçılar veya yetkili
kanuni temsilcileri, Menşe Belgesi başvuru formlarının arka yüzünde yer
alan İhracatçı Beyanında belirtilen hususları yer ve tarih belirterek
imzalar. (1/1/2019 tarihinde
yürürlükten kalkar.)
Türkiye’den
gerçekleştirilecek ihracatlar için Menşe Belgelerinin doldurulması
MADDE 20/A – (1) Menşe
Belgeleri, Bakanlıkça belirlenen usul ve esaslar çerçevesinde elektronik
ortamda düzenlenebilir. Elektronik ortamdaki veriler Malezya, Bakanlık
birimleri ve Bakanlıkça uygun görülen kişi ve kuruluşlarla paylaşılabilir
ve veri değişimine konu yapılabilir.
(2) Menşe Belgesi düzenlenmesine ilişkin başvuru
ihracatçı veya onun sorumluluğu altında gümrük beyannamesini imzalamaya
yetkili kanuni temsilcisi tarafından yapılabilir. Yetkili olmayan kişiler
tarafından yapılan başvurular gümrük idaresi ya da Bakanlıkça yetki
verilen kişi ve kuruluşlarca kabul edilmez.
(3) İhracatçılar veya onun sorumluluğu altında gümrük
beyannamesini imzalamaya yetkili kanuni temsilcileri Menşe Belgelerinin
düzenlenmesi için, bu belgenin arka sayfasında yazılı kurallara ve ilgili
Anlaşma hükümlerine uygun olarak, elektronik sistem üzerinden aşağıda
belirtilen hususlar çerçevesinde başvuruda ve beyanda bulunur:
a) Menşe Belgeleri, Türkçe veya ilgili Anlaşmada
belirtilen dillerden birinde, gümrük mevzuatı hükümleri gereğince
hazırlanır.
b) Menşe Belgelerinde bulunması zorunlu bilgilerin
elektronik sistem üzerinden beyan edilmesi zorunludur. Bu alanlar
ihracatçılar veya onun sorumluluğu altında gümrük beyannamesini
imzalamaya yetkili kanuni temsilcileri tarafından eksiksiz doldurulur.
Beyan edilen ve Menşe Belgelerinde kayıtlı olacak eşyanın, tanınmalarına
olanak verecek yeterli kesinlikte ve ticari deyimleri ile hiçbir
tereddüde yer vermeyecek açıklıkta cins, nevi, nitelik ve miktar olarak
ayrıntılı bir biçimde beyan edilmesi zorunludur.
c) Elektronik sistem üzerinde Menşe Belgesi
düzenlenmesi için, beyanda bulunulan eşyanın menşeinin tespitini teminen, eşyanın imalatında kullanılan menşeli
olmayan girdilere uygulanan işlem ve işçiliğin, Ek II'de yer alan listede belirtilen şartları
sağladığını ispatlayan ve eşyanın imalatında kullanılan Türkiye dahil 6 ncı maddede
belirtilen ülkeler menşeli girdiler ve bu girdiler üzerinde
gerçekleştirilen işlem ve işçilikleri gösteren tüm bilgi ve belgeler ile
birlikte, ihracata ait diğer belgeler, gümrük idaresi tarafından ya da
Bakanlıkça yetki verilen kişi ve kuruluşlarca kontrol edilmesi için
elektronik sisteme yüklenir. İlgili mevzuat uyarınca elektronik olarak
düzenlenen ya da beyanda kullanılmak amacıyla elektronik ortama
aktarılmış bu belgelerin ve talep edilmesi halinde asıllarının, Bakanlık
veya Bakanlıkça yetkilendirilen kişi ve kuruluşların doğrudan erişimine
hazır halde tutulması zorunludur. Bu türde belge ve bilgiler Gümrük
Kanununda öngörülen belge saklama sürelerine tabidir.
ç) Gümrük idaresi tarafından ya da Bakanlıkça yetki
verilen kişi ve kuruluşlarca Menşe Belgesinin düzenlenmesine dair
başvurunun kabul edilmesi, beyan edilen belge ve bilgilerin kontrolü,
başvurunun onaylanması ve vize işlemleri elektronik sistem üzerinden
tamamlanır.
d) İhracatçılar veya onun sorumluluğu altında
gümrük beyannamesini imzalamaya yetkili kanuni temsilcilerince, vize
işleminin tamamlanmasından sonra elektronik sistem üzerinde yer alan
bilgilerin, 17 nci maddede belirtilen
şekil şartlarını taşıyan ve aynı maddede belirtilen şekilde temin edilen
yeşil meneviş zeminli matbu Menşe Belgesi üzerine yazıcı vasıtasıyla
dökümü alınır. Dökümü alınan belgenin (12) numaralı “İhracatçının Beyanı”
kutusu ihracatçı tarafından imzalanır. İmzalanan belgenin bir kopyası
ihracatçı tarafından mer’i mevzuatta
öngörülen belge saklama süreleri saklı kalmak kaydıyla en az beş yıl
süresince saklanır.
e) Menşe Belgesinin üzerinde, belgenin (12)
numaralı “İhracatçının Beyanı” alanına ihracatçı veya onun sorumluluğu
altında gümrük beyannamesini imzalamaya yetkili kanuni temsilcisince
atılacak imza haricinde elektronik sistemde oluşturulmamış hiçbir kayıt
yer alamaz. Döküm üzerinde ekleme, düzeltme veya silinti yapılamaz. (Yürürlük tarihi: 28/5/2018)
İhracatçının
ibraz yükümlülüğü
MADDE
21 – (1) Menşe
Belgesi düzenlenmesi için başvuruda bulunan ihracatçı, bu belgeleri
düzenleyecek gümrük idarelerinin veya Bakanlıkça yetkilendirilen kişi
veya kuruluşların talep edebileceği, söz konusu ürünün menşe statüsü ile
bu Yönetmeliğin diğer hükümlerinin yerine getirilmiş olduğunu tevsik eden
ilgili bilgi ve belgeleri vermekle yükümlüdür.
Başvurunun değerlendirilmesi
MADDE 22 – (1) İhracatçılar veya
yetkili kanuni temsilcileri tarafından 20 nci madde hükümlerine uygun
olarak doldurulan ve imzalanan belge gümrük idarelerine veya Bakanlıkça
yetkilendirilen kişi veya kuruluşlara verilir.
(2) Gümrük idareleri veya
Bakanlıkça yetkilendirilen kişi veya kuruluşlar, Menşe Belgesinin
kurallara uygun olarak doldurulup doldurulmadığını kontrol edip belgede
kayıtlı eşyanın 5 veya 6 ncı madde hükümleri gereğince Türkiye menşeli
olduğu veya sayıldığı hususunda, ihracata ait diğer evrakı da inceleyerek
kesin bir kanıya vardıktan sonra gerekli işlemleri tamamlar. (1/1/2019 tarihinde yürürlükten kalkar.)
Elektronik sistemde
düzenlenen Menşe Belgelerine ilişkin gümrük idaresince veya Bakanlıkça
yetkilendirilen kişi ve kuruluşlarca yapılacak işlemler
MADDE 22/A – (1) 20/A maddesi uyarınca elektronik sistem
kullanılarak Menşe Belgesi düzenlenmesi amacıyla başvuruda ve beyanda
bulunulması durumunda gümrük idaresi ya da Bakanlıkça yetki verilen kişi
ve kuruluşlar, bu başvuruları ve 20/A maddesinin üçüncü fıkrasının (c)
bendi uyarınca başvuruda ibraz edilen bilgi ve belgelerle birlikte,
ihracata ait diğer belgeleri de inceleyerek gerekli işlemleri tamamlar.
(2) Beyana ve belgelere ilişkin kontroller
tamamlandıktan sonra, uygun görülen başvurular elektronik sistem
üzerinden onaylanır.
(3) İhraç belgeleri ve dolaşım belgelerinden üçüncü
ülkelere gönderileceği anlaşılan eşya için Menşe Belgesi onaylanamaz ve
vize edilemez.
(Yürürlük tarihi: 28/5/2018)
Menşe Belgesinin gümrük
idaresince incelenmesi
MADDE 23 – (1) Gümrük idareleri, 22
nci madde hükümleri çerçevesinde başvurunun değerlendirilmesini müteakip;
a) Menşe Belgesinin bu
Yönetmelikteki şartlara uygun olup olmadığını, özellikle ürünün tanımı
için ayrılmış bulunan boşluğun her türlü sahte ilaveler yapılması
imkânını ortadan kaldıracak şekilde doldurulup doldurulmadığını,
b) İhraç konusu eşyanın cins,
nevi, nitelik ve miktar itibariyle dolaşım belgesindeki kayıtlara uygun
olup olmadığını,
c) İhraç konusu eşyanın menşeli
olduğunu veya sayıldığını,
ürün ve imalatında kullanılan
girdilere ait diğer evrakın yanı sıra, nakliyeciler tarafından verilen
kara, demiryolu, hava ve deniz taşımalarına ilişkin konşimento,
manifesto, yük senetleri, fatura ve beyannameye eklenen diğer belgeleri
ve gerektiğinde muhasebe kayıt ve defterlerini incelemek ve ihraç konusu
eşyayı 7/10/2009 tarihli ve 27369 mükerrer sayılı Resmî Gazete’de
yayımlanan Gümrük Yönetmeliğindeki esaslara göre muayene etmek suretiyle
kontrol eder.
(2) Bu şekilde Menşe Belgesinin
kontrolü yapıldıktan sonra 24 üncü madde hükümleri uyarınca vize işlemine
geçilir. (1/1/2019 tarihinde
yürürlükten kalkar.)
Elektronik sistemde
düzenlenen Menşe Belgelerinin gümrük idarelerince incelenmesi ve vize
edilmesi
MADDE 23/A – (1) Elektronik
sistem üzerinden düzenlenerek gümrük idaresine gönderilen Menşe
Belgelerinin kontrolü elektronik sistem üzerinden yapılarak uygun olması
durumunda vize edilir. Elektronik olarak vize edilen Menşe Belgesi kapsamı
eşyaya ilişkin kontroller gümrük idaresince gerçekleştirilir.
(2) Gümrük idareleri birinci fıkrada belirtilen
kontrolleri yaparken;
a) Menşe Belgelerinin bu Yönetmelik hükümlerine
uygun olup olmadığını incelemek,
b) İhraç konusu eşyanın cins, tür, nitelik ve
miktar itibarıyla Menşe Belgesindeki kayıtlara uygun olup olmadığını
tespit etmek,
c) İhraç konusu eşyanın menşeli olup olmadığını
belirlemek,
ç) Eşyaya ait ihraç belgeleri yanında gümrük
mevzuatı uyarınca nakliyeciler tarafından verilen belgeleri incelemek,
d) İhraç konusu eşyayı Gümrük Yönetmeliğindeki
esaslara göre muayene etmek,
suretiyle işlem
ifa eder.
(3) 20/A maddesinin üçüncü fıkrasının (d) bendinde
belirtildiği şekilde alınan dökümde, belgenin (11) numaralı “Gümrük
Vizesi” alanında elektronik sistem tarafından basılan ve beyanı
değerlendirerek belgeyi vize eden gümrük idaresinin adı, vize tarihi, gümrük
mührü veya kaşesi yer alır. (Yürürlük tarihi: 28/5/2018)
Menşe Belgesinin vize edilmesi
MADDE 24 – (1) İhracatçılar
tarafından vize edilmek üzere ibraz olunan, usulüne uygun olarak
doldurulmuş Menşe İspat Belgesi, 22 ve 23 üncü maddeler uyarınca
yapılacak değerlendirme ve incelemelerin uygun sonuç vermesi halinde
gümrük idarelerince vize edilir.
(2) Menşe Belgesinin gümrük
idaresince vize edilmesini talep etme hakkı, bizzat ihracatçıya veya
gümrük beyannamelerini imzalamaya yetkili kanuni temsilcisine aittir.
Yetkili olmayan kimseler tarafından yapılan vize talepleri, gümrük
idaresince reddedilir.
(3) Menşe Belgesinin gümrük
vizesine ayrılmış (11) numaralı kutusunun doğru olarak ve noksansız
doldurulması şarttır. Yanlış veya noksan yapılan vize işlemi belgeyi
geçersiz kılar ve sonradan kontrol sebeplerinden birini teşkil eder.
(4) Gümrük
idareleri, Menşe Belgesindeki (11) numaralı vize kutusuna; gümrük
beyannamesinin tarihi, sayısı ve gümrük idaresinin adını, yazı makinesi
veya mürekkepli kalemle ve matbaa harfleriyle okunabilecek şekilde
olmasına özen göstererek yazar ve idarenin okunabilir mührü veya kaşesi
ile işlemi gerçekleştiren personele ait kaşeyi basarak, tarih ve imza
atmak suretiyle vize işlemini tamamlar.
(5) Menşe Belgesi Anlaşma ile
sağlanan tercihli ticarette yazılı delil olarak ancak gümrük idaresinin
vizesi ile hüküm ifade edeceğinden, düzenlenme işlemi vize ile tamamlanmış
olur.
(6) Düzenlenen Menşe Belgesi
fiili ihraç gerçekleştiği veya kesinleştiği anda ihracatçıya verilmek
üzere hazır bulundurulur.
(7) Biri beyaz üzerine yeşil
meneviş zeminli, dördü beyaz olan beş nüshalık takım halinde düzenlenir.
Gümrük idareleri, ihracatın gerçekleşmesinden sonra menşe belgelerinin
ithalatçı gümrük idaresine ibraz edilecek yeşil renkte zemini olan ilk
nüshası ile ihracatçıda kalacak beyaz nüshayı ihracatçıya verirler.
Gümrük İdareleri, kalan beyaz renkli nüshalardan birini gümrük idaresinde
alıkoyar ve diğer nüshayı, ihracatı takip eden ilk iş günü içinde teyit
nüshası olarak alıkonulmak üzere ilgili kişi veya kuruluşa gönderirler. (1/1/2019 tarihinde yürürlükten kalkar.)
ALTINCI
BÖLÜM
Menşe
Belgesinin Sonradan Verilmesi, İkinci Nüsha
Düzenlenmesi
ve Değiştirilmesi
Sonradan
düzenlenen Menşe Belgesi
MADDE
25 – (1) Bir Menşe
Belgesi, 20 nci maddeye rağmen, istisnai olarak:
a)
Hatalar, istenmeyerek yapılan ihmaller veya özel durumlar nedeniyle,
ihracat esnasında düzenlenmemiş ise veya
b)
Gümrük idareleri veya Bakanlıkça yetkilendirilen kişi veya kuruluşlar bir
Menşe Belgesinin düzenlenmiş, ancak teknik nedenlerle ithalatta kabul
edilmemiş olduğu hususunda tatmin edilirlerse
ait
olduğu eşyanın ihracatından sonra, ihracat tarihinden itibaren en geç 12
ay içerisinde düzenlenebilir.
(2) Birinci fıkranın uygulanması
açısından, bizzat ihracatçı veya gümrük beyannamelerini imzalamaya
yetkili kanuni temsilcisi eşyanın cinsi, nevi, niteliği ve miktarını,
ambalaj şeklini, marka ve numaralarını, işaretlerini, çıkış işleminin
yapıldığı gümrük idaresinin adını, gümrük beyannamesinin tarih ve
sayısını belirterek yazılı talepte bulunur. Söz konusu eşya için ihraç
sırasında Menşe Belgesi verilmediğini veya Menşe Belgesinin Malezya
yetkili makamlarınca teknik nedenlerle kabul edilmediğini sebepleri ile
birlikte yazılı olarak beyan eder. Usulüne uygun olarak doldurulmuş Menşe
Belgesini imzalayıp talep yazısına ekler.
(3) Bu maddede belirtilen
şartları yerine getiren ihracatçının veya gümrük beyannamelerini
imzalamaya yetkili kanuni temsilcisinin talebi, ilgili gümrük idareleri
veya Bakanlıkça yetkilendirilen kişi veya kuruluşlar tarafından
incelenir. Söz konusu ihraç eşyasına ait gümrük beyannamesi ve ekleri
diğer evrak ile varsa bu işleme dair dosyaların incelenmesi ve kontrolü
sonucunda, ihracatçının beyanına tamamen uygun olduğu anlaşıldığı
takdirde Menşe Belgesi verilir ve vize edilir.
(4) İhracattan sonra verilen
Menşe Belgesinin (7) numaralı “Gözlemler” başlıklı kutusuna, belgenin
sonradan verildiğini belirtmek üzere İngilizce “ISSUED RETROSPECTIVELY”
ifadesi yazılır. (1/1/2019
tarihinde yürürlükten kalkar.)
Elektronik sistem
üzerinden Menşe Belgesinin sonradan verilmesi işlemleri
MADDE 25/A – (1) 25 inci
maddenin uygulanabilmesi amacıyla, ihracatçı veya onun sorumluluğu
altında gümrük beyannamesini imzalamaya yetkili kanuni temsilcisi;
a) Eşyanın cinsi, türü, niteliği ve
miktarını, ambalaj şeklini, marka ve numaralarını, işaretlerini, ihracat
işleminin yapıldığı gümrük idaresinin adını, gümrük beyannamesinin tarih
ve sayısını belirterek ve gümrük beyannamesinin bir örneğini eklemek
suretiyle elektronik sistem üzerinden başvuruda bulunur.
b) Söz konusu eşya için ihraç sırasında Menşe
Belgesi verilmediğini veya ithalatçı ülke gümrük idaresince teknik
nedenlerle kabul edilmediğini sebepleri ile birlikte elektronik sistem
üzerinden beyan eder.
(2) Birinci fıkrada belirtilen şartları yerine
getiren ihracatçının veya onun sorumluluğu altında gümrük beyannamesini
imzalamaya yetkili kanuni temsilcisinin talebi, gümrük idaresi veya
Bakanlıkça yetkilendirilen kişi ve kuruluşlar tarafından incelenir. Söz
konusu ihraç eşyasına ait gümrük beyannamesi ve ekleri diğer evrak ile
varsa bu işleme dair dosyaların incelenmesi ve kontrolü sonucunda,
yapılan beyanın tamamen uygun olduğu anlaşıldığı takdirde başvurular
elektronik sistem üzerinden onaylanır ve vize edilir.
(3) Bu şekilde düzenlenen Menşe Belgesinin (7)
numaralı “Gözlemler” kutusuna İngilizce “ISSUED RETROSPECTIVELY” ibaresi
elektronik sistem üzerinden kaydedilir. (Yürürlük tarihi: 28/5/2018)
Teknik nedenlerle Menşe Belgesinin reddi
MADDE 25/B – (1)
Menşe Belgesi bu Yönetmelikte öngörülen şekilde düzenlenmemiş ise teknik
nedenlerle reddedilebilir. Aşağıda belirtilen;
a) Menşe Belgesinin, ebat veya renk olarak örnekten
önemli derecede farklı olması, seri numarası bulunmaması, resmi olarak
öngörülen dillerden birinde basılmaması gibi öngörülen form dışında bir
form kullanılarak düzenlenmesi,
b) Menşe Belgesinde (4) numaralı kutu gibi
doldurulması zorunlu kutulardan birinin doldurulmaması,
c) Menşe Belgesinin (11) numaralı kutusunun
mühürlenip imzalanmaması, Menşe belgesinin yetkili olmayan bir makam
tarafından onaylanması,
ç) Menşe Belgesi vize edilirken kullanılan mührün
veya kaşenin 38 inci madde hükümleri uyarınca örneği gönderilmeyen yeni
bir mühür veya kaşe olması,
d) İbraz edilen Menşe Belgesinin orijinal olmayıp
fotokopi veya suret olması,
e) Menşe Belgesinin (2) veya (5) numaralı kutusuna
Anlaşmaya taraf olmayan ülkelerden birinin yazılması,
gibi teknik
nedenlerle kabul edilmeyen Menşe Belgeleri sonradan düzenlenebilir.
(2) Teknik nedenlerle reddedilen Menşe Belgesi,
üzerine BELGE KABUL EDİLMEMİŞTİR ibaresi yazılarak, hangi nedenlerle
kabul edilmediği de belirtilerek sonradan düzenlenen yeni bir Menşe
Belgesi alması için ithalatçıya iade edilir. Ancak, gümrük idareleri
gümrük işlemlerinin tamamlanmasından sonra kontrol amacıyla veya hile
yapıldığından şüphe edilmesi halinde reddedilen Menşe Belgesinin bir
kopyasını saklayabilir.
(3) Türkiye’ye yönelik ithalatlarda ibraz edilen
menşe ispat belgelerinin teknik nedenlerle reddedilmesi durumunda, eşyaya
Anlaşma kapsamında tercihli rejim uygulanmaz ve kanuni vergi nispetleri
üzerinden tahakkuk yapılarak vergiler tahsil edilir. Bu durumda, 4458
sayılı Gümrük Kanununun 234 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi
uygulanmaz. (Yürürlük
tarihi: 28/5/2018)
İkinci nüsha Menşe Belgesinin
düzenlenmesi
MADDE 26 – (1) Menşe Belgesinin
çalınma, kaybedilme ve hasar görmesi hallerinde ihracatçı veya gümrük
beyannamelerini imzalamaya yetkili kanuni temsilcisi, ilk belgeyi
düzenleyen gümrük idaresine veya Bakanlıkça yetkilendirilen kişi veya
kuruluşlara başvurarak belgenin ikinci bir nüshasının düzenlenmesini
talep edebilir.
(2) Gümrük idareleri,
kendilerinde bulunan ve ihraç işlemi yapılmış olan eşyaya ait belgelere
ve ilk belgeye uygun olarak düzenlendiğini tespit ettikten sonra ikinci
nüsha Belgenin vize işlemini yapar.
(3) Ancak gümrük vizesi kutusuna
vize tarihi olarak hüküm ifade etmek üzere, ilk dolaşım belgesinin vize
tarihi ve seri numarası yazılır.
(4) İhracattan sonradan verilen
Menşe Belgesinin (7) numaralı “Gözlemler” başlıklı kutusuna, Belgenin
ikinci nüsha olduğunu belirtmek üzere İngilizce “DUPLICATE” ifadesi
yazılır. (1/1/2019 tarihinde
yürürlükten kalkar.)
Elektronik sistemde
ikinci nüsha Menşe Belgesi düzenlenmesinde yapılacak işlemler
MADDE 26/A – (1) Menşe
Belgesinin çalınması, kaybedilmesi veya hasar görmesi hallerinde
ihracatçı veya onun sorumluluğu altında gümrük beyannamesini imzalamaya
yetkili kanuni temsilcisi, gümrük idaresi veya Bakanlıkça yetkilendirilen
kişi ve kuruluşlara başvurarak belgenin ikinci bir nüshasının
düzenlenmesi için elektronik sistem üzerinden başvuruda bulunabilir.
Başvuru sahipleri, ikinci nüsha belge düzenlenme talebinin nedenini
elektronik sistemde beyan eder.
(2) İkinci nüsha Menşe Belgesi düzenlenmesi talebi
ile elektronik sistem üzerinden gerçekleştirilen başvuru ve yapılan beyan
gümrük idaresi veya Bakanlıkça yetkilendirilen kişi ve kuruluşlar
tarafından incelenir.
(3) Gümrük idaresi veya Bakanlıkça yetkilendirilen
kişi ve kuruluşlar, ihraç işlemi yapılmış olan eşyaya ait asıl Menşe
Belgesine ilişkin bilgilerle birinci fıkrada belirtilen beyanı
karşılaştırıp, ikinci nüshaya ilişkin yapılan beyanların doğruluğunu
saptadıktan sonra, başvuru onaylanır ve gümrük idaresince vize işlemi
gerçekleştirilir.
(4) Bu şekilde düzenlenen ikinci nüsha Menşe
Belgesinin (7) numaralı “Gözlemler” kutusuna İngilizce “DUPLICATE”
ibaresi ile ilk dolaşım belgesinin vize tarihi ve seri numarası,
elektronik sistem üzerinden kaydedilir.
(5) Elektronik sistem tarafından asıl Menşe
Belgesi, bu belgeye dayanılarak düzenlenen ikinci nüsha Menşe Belgesiyle
ilişkilendirilir.
(Yürürlük tarihi: 28/5/2018)
Menşe
Belgesinin değiştirilmesi
MADDE
27 – (1) Menşeli
ürünler gümrük idaresinin kontrolü altında iken ürünün tamamının veya bir
bölümünün Türkiye içinde başka bir yere gönderilmesi gerektiği durumda,
gönderilecek kısım için asıl belge yerine geçmek üzere bir veya birden
çok müfrez Menşe Belgesi düzenlenir ve durum esas Menşe Belgesi üzerine
kayıt düşülür.
(2)
Müfrez Menşe Belgesi düzenlenme talebi eşyayı kontrol altında bulunduran
gümrük idaresine yazılı olarak yapılır. İlgili idare tarafından gerekli
her türlü inceleme yapılarak bu Yönetmelik hükümlerine uygun olması
halinde talep yerine getirilir.
(3)
Düzenlenen müfrez belge bu Yönetmelik hükümlerinin uygulanmasında Menşe
Belgesi olarak kabul edilir.
(4)
Esas Menşe Belgesinin tarih ve seri numarası müfrez belgenin veya
belgelerin (7) numaralı “Gözlemler” kutusuna yazılır, aslına ve tüm
nüshalarına “MÜFREZ BELGEDİR” kaşesi basılır.
(5)
Gümrük idaresi, esas Menşe Belgesi ile buna dayanılarak düzenlenen yeni
belgenin veya belgelerin beyaz nüshasını muhafaza eder.
YEDİNCİ
BÖLÜM
İbraz
Menşe
ispat belgesinin geçerliliği
MADDE
28 – (1) Bir menşe
ispat belgesi, ihracatçı Taraf ülkede düzenlenme tarihinden itibaren 12
ay süreyle geçerli olur ve bu süre zarfında ithalatçı Taraf ülkenin
gümrük idarelerine ibraz edilmelidir.
(2)
Birinci fıkrada belirtilen son ibraz tarihinden sonra ithalatçı Taraf
ülkenin gümrük idarelerine ibraz edilen menşe ispat belgeleri, bu
belgelerin belirlenen son tarihe kadar ibraz edilememesinin istisnai
durumlardan kaynaklanması halinde, tercihli muamele uygulanmak üzere
kabul edilebilir.
(3)
Diğer geç ibraz hallerinde ithalatçı Taraf ülkenin gümrük idareleri,
ürünlerin belirtilen son tarihten önce gümrüğe sunulmuş olması kaydıyla
menşe ispat belgelerini kabul edebilir.
(4)
Menşe ispat belgelerinin ibraz süresinden sonra tercihli muameleden
yararlanması için, bu sürenin bitiminden önce eşyanın gümrüğe gelmiş ve
yine bu süreden önce ithalatçı veya gümrük beyannamesini imzalamaya
yetkili kanuni temsilcisi tarafından yazılı olarak ilgili gümrük
idaresine başvurulmuş olması gerekmektedir.
(5)
İlgili gümrük idaresi durumu bağlı olduğu gümrük ve ticaret bölge
müdürlüğüne intikal ettirir. İlgili gümrük ve ticaret bölge müdürlüğü
konuyu inceleyerek mücbir sebep ve olağanüstü hal mevcudiyetine kanaat
getirir ve ek süre istemine ilişkin gerekçeleri haklı bulur ise belgenin
süresini en çok bir ay uzatabilir.
Menşe
ispat belgesinin ibrazı
MADDE
29 – (1) Menşe
ispat belgeleri, ithalatçı Taraf ülkedeki usullere uygun olarak bu
ülkenin gümrük idarelerine ibraz edilir. Anılan idareler, menşe ispat
belgesinin çevirisini ve ayrıca, ithalat beyanına eşlik edecek şekilde,
ürünlerin bu Yönetmeliğin koşullarını sağladığına ilişkin ithalatçının
beyanını da talep edebilir.
(2)
Eşyanın tercihli rejiminden yararlanmasını teminen ibrazı gereken menşe
ispat belgesinin, bu belgeyle ilgili eşyanın fiili ithalinden evvel veya
fiili ithali sırasında ibraz edilememesi ve ilgili ithalatçı tarafından
eşyanın bekletilmeden ithalinin istenilmesi durumunda, tercihli rejim
uygulanmaz ve indirimsiz vergi nispetleri üzerinden tahakkuk yapılarak
vergiler kesin olarak tahsil edilir. Ancak bu kabil eşyanın fiili
ithalini müteakip süreleri içerisinde, usulüne uygun menşe ispat belgesi
işlemi yapan gümrük idaresine ibraz olunduğu takdirde; ibraz olunan
belgenin ithal edilen eşyaya ait olduğunun gümrük beyannamesi ve ekleri
belgelerle karşılaştırılarak anlaşılması ve belgenin geçerlilik süresinin
geçirilmemiş olduğunun tespiti kaydıyla tercihli vergi oranına göre
hesaplanan vergi tutarları ile tercihsiz vergi oranına göre hesaplanan
vergi tutarları arasındaki fark mükelleflerine iade edilir.
Parçalar
halinde ithalat
MADDE
30 – (1)
İthalatçının talebi üzerine ve ithalatçı Taraf ülkenin gümrük idaresince
belirlenen şartlara binaen, AS’nin 2(a) Genel Kuralı anlamındaki
birleştirilmemiş veya monte edilmemiş halde olan ve AS’nin XVI ve XVII
nci bölümlerinde veya 7308 ve 9406 pozisyonlarında yer alan ürünlerin,
parçalar halinde ithal edilmesi halinde, bu tür ürünler için tek bir
menşe ispat belgesi, ilk parçanın ithalatı sırasında gümrük idaresine
ibraz edilir.
Menşe
ispat belgesinden muafiyet
MADDE
31 – (1)
Malezya'dan Türkiye'ye gerçek kişilerden gerçek kişilere küçük paketler
halinde gönderilen veya Malezya'dan Türkiye'ye seyahat eden yolcunun zati
eşyasını oluşturan ürünler, ticari amaçlarla ithal edilmemişlerse ve bu
Yönetmeliğin şartlarına uydukları beyan edilirse ve böyle bir beyanın
doğruluğundan şüphe edilmiyorsa, menşe ispat belgesinin ibrazına gerek
olmaksızın menşeli olarak kabul edilirler. Malezya'dan Türkiye'ye
postayla gönderilen ürünler için bu beyan, CN22/CN23 gümrük beyannamesi
üzerinde veya bu belgeye eklenen bir kâğıt üzerinde yapılabilir.
(2)
Malezya'dan Türkiye'ye arızî olarak yapılan ve yalnızca alıcıların veya
yolcuların veya bunların ailesinin kişisel kullanımına yönelik ürünlerin
ithalatı, ürünlerin cinsinden ve miktarından ticari amaç güdülmediği
aşikârsa ticari amaçlı ithalat olarak kabul edilmez.
(3)
Ayrıca, birinci ve ikinci fıkralarda atıfta bulunulan ürünlerin toplam
kıymeti, küçük paketler için 500 Euro’yu veya yolcunun zati eşyasını
oluşturan ürünler için 1.200 Euro’yu aşamaz.
(4)
Türkiye menşeli olup, Malezya’ya ihraç edilen ve FOB kıymeti 200 ABD
Dolarını geçmeyen eşyanın sevkiyatında, bu ithalatın menşe ispat belgesi
ibrazından kaçınmak amacıyla taahhüt veya tertip edilmiş olduğunun doğal
olarak değerlendirilebileceği bir veya birden fazla ithalatın parçasını
teşkil etmemesi kaydıyla, menşe ispat belgesi zorunluluğundan feragat
edilebilir.
Destekleyici
belgeler
MADDE
32 – (1) 18 inci
maddenin üçüncü fıkrasında ve 21 inci maddede belirtilen, bir fatura
beyanı veya Menşe Belgesi kapsamındaki ürünlerin Türkiye menşeli olduğunu
ve bu Yönetmeliğin diğer koşullarını yerine getirdiğini ispatlamak
amacıyla kullanılacak belgeler, Menşe Belgesi veya fatura beyanına
ilaveten;
a)
İhracatçı veya tedarikçi tarafından, söz konusu eşyanın elde edilmesi
için gerçekleştirilen işlemleri belgeleyici nitelikte, örneğin
hesaplarında veya iç muhasebesinde yer alan doğrudan deliller,
b)
Türkiye'de düzenlenmiş veya hazırlanmış, kullanılan girdilerin menşe
statüsünü ispatlayan belgeler,
c)
Türkiye'de düzenlenmiş veya hazırlanmış; Türkiye'de girdiler üzerinde
yapılan işçilik veya işlemi ispatlayan belgeler ve/veya
ç)
Türkiye'de bu Yönetmelik uyarınca düzenlenmiş veya hazırlanmış olan,
kullanılan girdilerin menşe statüsünü ispatlayan Menşe Belgeleri veya
fatura beyanları,
olabilir.
Menşe
ispat belgeleri ile destekleyici belgelerin muhafaza edilmesi
MADDE
33 – (1) Menşe
Belgesi düzenlenmesi için başvuruda bulunan ihracatçı, 21 inci maddede
belirtilen belgeleri en az üç yıl muhafaza eder.
(2)
Fatura beyanında bulunan ihracatçı, işbu beyanın bir nüshasını ve 18 inci
maddenin üçüncü fıkrasında belirtilen belgeleri en az üç yıl muhafaza
eder.
(3)
İthalatçı Taraf ülke yetkili makamları, kendisine ibraz edilen Menşe
Belgelerini ve fatura beyanlarını en az üç yıl muhafaza eder.
Farklılıklar
ve şekli hatalar
MADDE
34 – (1) Menşe
ispat belgesi üzerindeki ibareler ile ürünlerin ithalat işlemlerini
yerine getirmek amacıyla gümrük idarelerine ibraz edilen belgeler
üzerindeki ibareler arasında bulunabilecek küçük tutarsızlıklar, sunulan
ürünlere karşılık geldiğinin usulünce tespit edilmesi kaydıyla, menşe
ispat belgesini kendiliğinden geçersiz kılmaz.
(2)
Menşe ispat belgesi üzerindeki ifadelerin doğruluğu üzerinde şüphe
yaratması söz konusu olmayan, daktilo hatası gibi bariz şekli hatalar,
menşe ispat belgesinin reddedilmesini gerektirmez.
SEKİZİNCİ
BÖLÜM
Basitleştirilmiş
Usuller
Onaylanmış
ihracatçı
MADDE
35 – (1) Taraf
Ülkeler arasındaki ticarette aşağıdaki hükümler çerçevesinde
basitleştirilmiş işlem uygulanması mümkündür. Bakanlık;
a)
Sık sık Menşe Belgesi düzenlenmesini gerektiren sevkiyat yapan,
b)
Eşyanın menşe statüsünün ve bu Yönetmelik hükümlerinin yerine
getirildiğinin saptanması için gerekli her türlü teminatı gümrük
idarelerine veren,
c)
Vergi ve gümrük mevzuatı ile ilgili ciddi ve mükerrer suç işlememiş olan,
ç)
Gümrük idarelerinin faaliyetlerini denetlemesine imkân verecek kayıtlara
sahip olan,
gerçek
ve tüzel kişilere, eşyanın kıymetine bakılmaksızın Ek-4’te yer alan
Fatura Beyanını hazırlayabilmesi konusunda onaylanmış ihracatçı yetkisi
verebilir.
(2)
Bakanlık, basitleştirilmiş işlem uygulamasını teminen yetki belgesi
verilmesi ve yetkinin onaylanmış ihracatçı tarafından kullanımının
izlenmesine ilişkin usulleri belirler.
Onaylanmış
ihracatçı yetkisinin iptali
MADDE
36 – (1) Onaylanmış
ihracatçıların bu Yönetmelikteki hükümlere aykırı hareket etmeleri ya da
verilen yetkide öngörülen koşullara uymamaları veya bu koşulların ortadan
kalkması halinde, cezai hükümler saklı kalmak üzere verilen yetki
Bakanlıkça geçici olarak geri alınabilir veya iptal edilebilir.
DOKUZUNCU
BÖLÜM
ABD
Doları veya Euro Cinsinden İfade Edilen Tutarlar
ABD
Doları veya Euro cinsinden ifade edilen tutarlar
MADDE
37 – (1) 18 inci
madde ile 31 inci madde hükümlerinin uygulanmasında, eşyanın ABD Doları
veya Euro dışında bir para birimi üzerinden faturalandırıldığı
durumlarda, Taraf ülkelerin ulusal para birimleri cinsinden ifade edilen
ABD Doları veya Euro tutarına eşit tutarlar, Taraf ülkelerin her biri
tarafından yıllık olarak sabitlenir.
(2)
Bir sevkiyat, ilgili ülkede sabitlenen tutara göre, faturanın
düzenlendiği para birimine atıf yapılmak suretiyle, 18 inci madde ile 31
inci madde hükümlerinden yararlanır.
ONUNCU
BÖLÜM
İdari
İşbirliği Düzenlemeleri
Karşılıklı
yardım
MADDE
38 – (1) Her bir Taraf ülke, Menşe Belgesini düzenleyecek ve
menşe ispat belgelerini kontrol edecek kendi Yetkili Makamlarının
isimleri ve adresleri konusunda diğer Taraf ülkeyi bilgilendirir ve söz
konusu makamlar tarafından kullanılacak resmî mühürleri veya kaşeleri
temin eder. İsim, adres, imza örnekleri veya resmî mühürler veya
kaşelerdeki değişiklikler aynı şekilde ivedilikle bildirilir.
(2)
Bu Yönetmeliğin doğru bir şekilde uygulanmasını teminen, Türkiye ve
Malezya, yetkili gümrük idareleri ve usulüne uygun olarak
yetkilendirilmiş makamları aracılığıyla, Menşe Belgesinin veya fatura
beyanlarının doğruluğunun ve bu belgelerde verilen bilgilerin
uygunluğunun kontrolünde birbirlerine yardımcı olurlar.
Menşe
ispat belgelerinin kontrolü
MADDE
39 – (1) İthalatçı
ülke yetkili makamları, Menşe Belgelerinin sonradan kontrolünü talep
edebilir.
(2)
İthalatçı ülke yetkili makamı, ihracatçı ülke yetkili makamınca verilen
Menşe Belgelerinin gerçekliği veya eşyanın gerçek menşeine ilişkin
bilgilerin doğruluğu hakkında makul bir şüphesi olduğunda veya sondaj
usulü ile yapacağı kontrol sonucunda anılan belgeleri sonradan kontrol
talebi ile 24 üncü madde hükümleri çerçevesinde vizeyi yapan ihracatçı
ülke yetkili makamına geri gönderir.
(3)
İthalatçı ülke yetkili makamları Menşe Belgesi ve fatura yahut bu
belgelerin birer kopyasını, gerektiğinde araştırmanın gerekçelerini de
belirterek ihracatçı ülkenin yetkili makamlarına geri gönderir. Menşe
ispat belgesinde yer alan bilgilerin doğru olmadığı kanaatini uyandıran
elde edilmiş tüm belge ve bilgi, kontrol talebini desteklemek üzere
gönderilir.
(4)
Sonradan kontrol işlemleri veya eldeki başka bilgilerden bu Yönetmelik
hükümlerinin ihlal edildiğinin anlaşılması durumunda Gümrük İdaresi,
re’sen veya Malezya'nın talebi üzerine inceleme yapar ya da bu tür bir
ihlalin belirlenmesi ve önlenmesine yönelik olarak ivedi bir inceleme
başlatır.
Sonradan
kontrol işlemleri
MADDE
40 – (1) Menşe
Belgelerinin kontrol talebi, bu belgelerin 24 üncü madde hükümleri
çerçevesinde vizeyi yapan Gümrük İdaresine gönderilmesi suretiyle
yapılır.
(2)
Menşe Belgelerinin kontrol talebi; Menşe Belgesinde yer alan (13)
numaralı kutunun, kontrol talebinde bulunan ithalatçı ülke yetkili
makamının adı ve açık posta adresi, yazı makinesi veya mürekkepli kalemle
ve matbaa harfleri ile yazılarak doldurulması suretiyle yapılır.
(3)
Kontrol talebinde bulunulan yer ve tarih
belirtilip imzalanır ve mühür veya kaşe ile işlemi gerçekleştiren
görevliye ait kaşe uygulanmak suretiyle onaylanır.
Sonradan
kontrol talebinin incelenmesi
MADDE
41 – (1) Kontrol,
ihracatçı ülke yetkili makamı tarafından yapılır. Bu amaçla, ihracatçı
ülke yetkili makamı, her türlü delil talep etme ve ihracatçının
hesaplarını denetleme veya gerekli gördüğü diğer kontrolleri yapabilme
yetkisine sahiptir.
(2)
İhracatçı ülke yetkili makamları Menşe Belgesinin kontrol sonucunu Menşe
Belgesinde yer alan (14) numaralı kutudaki bölümü aşağıdaki şekilde
doldurmak suretiyle belirtir:
a)
Birinci veya ikinci maddelerden uygun olanın önüne (x) işareti konur.
b)
Kontrolü yapan yetkili makamın adı ve kontrol tarihi yazılır.
c) İmzalanır ve okunabilir mühür veya kaşe ile işlemi
gerçekleştiren görevliye ait kaşe uygulanmak suretiyle onaylanır.
Sonradan
kontrol sonuçları
MADDE
42 – (1) Sonradan
kontrol talebinde bulunan ithalatçı ülke yetkili makamı, kontrol
sonucundan 90 gün içerisinde haberdar edilir.
(2)
Kontrol sonuçlarında, belgelerin gerçek olup olmadığı, söz konusu
ürünlerin Taraf Ülkelerden biri menşeli olarak kabul edilip edilemeyeceği
ve bu Yönetmeliğin diğer hükümlerine uygun olup olmadığı hususları açıkça
belirtilir.
(3)
Bu yanıtın ikinci fıkrada belirtilen gerekli ayrıntıları içermemesi
halinde, ithalatçı ülke yetkili makamı, eşyanın tercihli tarife
uygulamasına uygun olup olmadığıyla ilgili değerlendirmesini, ihracatçı
ülkenin yanıtının alındığı tarihten itibaren 90 gün içerisinde ihracatçı
ülkeye yazılı olarak iletir. İhracatçı ülke, bu yazının tarihinden
itibaren 90 gün içerisinde, nihai kararını vermesi amacıyla ithalatçı
ülkeye bir yanıt verir.
(4)
İhracatçı ülke yetkili makamından birinci fıkra uyarınca 90 gün
içerisinde ya da üçüncü fıkra uyarınca 180 gün içerisinde bir yanıt
alınamazsa ya da yanıt belgenin doğruluğunun veya ürünlerin gerçek
menşeinin tespitine imkan verecek ölçüde yeterli bilgi içermiyorsa,
ithalatçı ülke yetkili makamı tercih tanınmasını, istisnai haller
dışında, reddeder.
(5)
İthalatçı ülke yetkili makamına ibraz edilen Menşe Belgesinin sonradan
kontrol işlemine tabi tutulması halinde, söz konusu belge kapsamı eşyanın
kanuni vergisi ile tercihli vergisi arasındaki fark kadar nakit veya
teminat mektubu alınarak, eşyanın gümrük işlemleri tamamlanır. İthalatçı
ülke Gümrük İdaresi eşyayı, ithalat yasağına veya kısıtlamasına tabi
tutulmaması ve bir sahtecilik şüphesi bulunmaması kaydıyla, gerekli
görülen her türlü idari tedbire tabi olmak üzere ithalatçıya teslim
edebilir. Sonradan kontrol amacıyla gönderilen dolaşım belgelerinin,
ihracatçı ülke yetkili makamınca doğruluğunun teyidi yapılarak geri
gönderilmesinden sonra teminata bağlanan gümrük vergileri iade edilir.
ONBİRİNCİ
BÖLÜM
Çeşitli
ve Son Hükümler
Aynı
ve ikame edilebilir girdiler
MADDE
43 – (1) Aynı ve
ikame edilebilir girdilerin menşeli girdiler olup olmadığının tespiti,
ihracatçı ülkede, her bir girdinin fiziksel olarak ayrılması veya stok
kontrolüne dair genel anlamda kabul edilmiş muhasebesel ilkelerin
kullanılması veya geçerli envanter yönetimi suretiyle yapılır.
Cezalar
MADDE
44 – (1) Bu
Yönetmelik hükümlerine aykırı fiiller hakkında, 27/10/1999 tarihli ve
4458 sayılı Gümrük Kanunu, 21/3/2007 tarihli ve 5607 sayılı Kaçakçılıkla
Mücadele Kanunu ile yürürlükteki ilgili diğer mevzuat hükümleri
uygulanır.
Sevkiyat
halindeki veya antrepodaki eşyaya ilişkin geçiş hükümleri
MADDE
45 – (1) İhracatçı
ülkeden ithalatçı ülkeye sevk edilmekte olan ya da ithalatçı ülkedeki
antrepolarda geçici depolanan menşeli eşyanın, Anlaşmanın yürürlüğe
girdiği tarihte veya bu tarihten sonra ithalatçı ülkeye ithal edilmesi
halinde, ithalatçı ülke Gümrük İdaresine sonradan düzenlenmiş bir Menşe
Belgesinin söz konusu tarihten itibaren 12 ay içerisinde ibraz edilmesi
kaydıyla ve ithalatçı ülkenin iç mevzuatı, düzenlemeleri veya idari
uygulamalarına tabi olmak suretiyle, eşya tercihli tarife uygulamasından
yararlanır.
Diğer
hususlar
MADDE
46 – (1) Bu
Yönetmelik hükümlerinin uygulanması bakımından bu Yönetmelikte yer
almayan hususlar hakkında 4458 sayılı Gümrük Kanunu ile Gümrük
Yönetmeliğinin ilgili hükümleri uygulanır.
Yürürlük
MADDE
47 – (1) Bu
Yönetmelik 1/8/2015 tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE
48 – (1) Bu
Yönetmelik hükümlerini Gümrük ve Ticaret Bakanı yürütür.
Ekleri
için TIKLAYINIZ
|